W ostatnich latach ajurweda staje się coraz bardziej popularną metodą leczenia na całym świecie. Terminy, takie jak: dosza, guna, czy ama przestają być dla wielu obce. Ponad 40 lat temu WHO zaliczyła ajurwedę – matkę medycyny do oficjalnych sposóbów terapii. W dzisiejszym artykule przyglądamy się temu, czym jest ta starożytna nauka o życiu i jak różni się w postrzeganiu zdrowia od medycyny zachodniej.
Pochodzenie ajurwedy
Sanskrycki termin „ajurweda” (ayurveda) składa się z dwóch słów: ayus (życie) i veda (wiedza, mądrość). W znaczeniu dosłownym jest to więc wiedza o życiu, bądź sztuka życia. W ajurwedyjskim rozumieniu chodzi jednak o życie w szerszym znaczeniu niż tylko liczba lat przeżytych na Ziemi. Ayus to istnienie na poziomie ciała, zmysłów, umysłu i duszy.
Ajurweda jest wiedzą o życiu, we wszystkich jego aspektach,
Opisuje korzystne lub niekorzystne sposoby życia i jak osiągnąć szczęście.
Trudno dokładnie określić datę narodzenia się ajurwedy. Powszechnie uznaje się, że nastąpiło to 4000 – 6000 lat p.n.e. Legenda głosi, że kiedy ludzie zaczęli cierpieć na rozmaite choroby duszy i ciała, zaniepokojeni mędrcy zebrali się u podnóża Himalajów, aby znaleźć sposób na uzdrowienie ludzkości. Po długiej naradzie wysłali najbardziej oświeconego mędrca, który dzięki boskiemu błogosławieństwu otrzymał mądrość ajurwedy i nauczał ludzi oraz swoich uczniów, jak chronić zdrowie.
Ajurwedyjska definicja zdrowia
Ajurweda jest jedyną nauką, która podaje definicję zdrowia wychodzącą poza bycie wolnym od bólu fizycznego czy objawów choroby. Słowo „swastha” dosłownie oznacza „ugruntowanie w sobie”, w luźnym tłumaczeniu „zdrowie”. Według systemu ajurwedyjskiego „ugruntowanie w sobie” oznacza bycie w zgodzie z tym, kim jesteśmy (na poziomie fizycznym i psychicznym). Często uważamy zdrowie za stan ulotny, trudny do osiągnięcia i utrzymania. Ajurweda wychodzi poza zachodnie schematy i jasno określa, czym jest prawdziwa pełnia zdrowia.
Zdrowie definiuje się jako stan, w którym zachowana jest równowaga dosz, metabolizmu, tkanek, wydalania oraz jest zrównoważony stan duszy, zmysłów i umysłu.
W podejściu ajurwedyjskim najważniejsze jest zachowanie równowagi we wszystkich sferach naszego życia: ducha, umysłu i ciała. Ajurweda zakłada, że każdy z nas rodzi się z energią w idealnej harmonii i równowadze. Zaburzamy ją dopiero w trakcie naszego życia, m.in. niezdrowym pożywieniem słabej jakości, czy stresem.
Ajurweda a medycyna tradycyjna – różnice
- Ajurweda to niezwykle zindywidualizowany system medyczny. Według jej nauk każdy z nas jest inny i posiada osobisty kod genetyczny umożliwiający optymalne zdrowie –tzw. konstytucja organizmu. W ajurwedzie wszystko jest lekarstwem i wszystko jest trucizną. Co dla jednego może być korzystne, drugiemu może wyrządzić krzywdę.
- Ajurweda traktuje człowieka jako duszę połączoną z umysłem i ciałem. Nie jest możliwe życie w pełnym zdrowiu fizycznym bez zdrowia psychicznego i duchowego. Praktycy ajurwedy już od tysięcy lat wiedzą, że umysł jest najważniejszy – to w nim rozpoczyna się choroba. Istnieje wiele przypadków, gdy ludzie nie mają żadnych fizycznych objawów choroby, a czują się wewnętrznie bardzo nieszczęśliwi. Według ajurwedy to nie ma nic wspólnego ze zdrowiem. Fizyczność jest tylko jednym z wielu elementów dobrego samopoczucia.
- Ajurweda nie opiera się tylko na leczeniu objawów choroby, ale skupia się przede wszystkim na zapobieganiu chorobom, leczeniu ich głęboko zakorzenionych przyczyn i zachowaniu równowagi w organizmie.
- Podstawą leczenia medycyny ajurwedyjskiej jest zmiana stylu życia i dieta, a nie leki farmaceutyczne. W ajurwedzie odżywianie jest podstawą praktyki – „jesteś tym, co jesz”. Chodzi tu nie tylko o spożywanie odpowiedniego jedzenia (z dobrych źródeł), ale także o jedzenie właściwej ilości i prawidłowe komponowanie posiłków. Jedzenie ma bowiem różnorodny wpływ na ciało i umysł. Zaobserwuj, jak czujesz się po zjedzeniu pełnowartościowego posiłku, a jak po fast-foodzie. W ajurwedzie aptekę mamy na wyciągnięcie ręki, bo jest nią nasza kuchnia (w dużej części zioła i przyprawy).
Ten, kto każdego dnia zażywa zdrowych pokarmów i aktywności, kto umie odróżnić dobro od zła i działać równoważnie, kto nie przywiązuje się nadmiernie do rzeczy zmysłowych, kto pielęgnuje w sobie litość i postrzeganie wszystkiego jak równego, kto wybiera prawdę i towarzystwo ludzi szlachetnych, ten staje się wolny od wszelkich chorób.
Źródła:
Ajurweda. Jak dbać o siebie i być zdrowym – dr Partap Chauhan
Przemiana. Ajurwedyjski sposób na piękno i zdrowie – Kate O’Donnell